خاطره روز زايمان

چقدر دلم ميخواست دي ماهي باشي،ولي فكرشو نميكردم كه هم دي ماهي باشي هم روز تولدت با بابايي يكي بشه.

شما متولد شنبه ششم دي ماه هزار وسيصدو نودوسه مصادف با چهارم ربيع الاول هزاروچهارصدوسى وشش وبيست و هفت دسامبر دوهزاروچهارده هستي.بابا هم چهارم ربيع الاول به دنيا اومده.

روز جمعه پنج دي ماه من از ساعت هشت ونيم شب يه احساس تازه رو تجربه ميكردم ،اما نميدونستم كه اين مقدمه زميني شدن شما فرشته خانومه.به بابا گفتم يه إحساسي دارم ولي خيلي جدي نگرفتم.از ساعت يك كه رفتيم بخوابيم من يه دردهاي با فاصله داشتم اندازه يه چرت ربع ساعته ميخوابيدم باز بيدار مي شدم.ولي بابارو صدا نزدم چون خودم هم مطمئن نبودم فواصل بين دردهارو يادداشت كردم ديدم داره كمتر ميشه،دقيقا زمان اذان صبح بابا بيدار شد بهش گفتم نفست داره مياد،همون موقع صداي اذان موبايل بابا بلند شد،چه لحظه اي بود يه شادي عجيبي تو وجودم بود كه درد كشيدن رو برام شيرين ميكرد.از حال بابايي كه ديگه نپرس،ساعت هفت بابا به همه زنگ زد خيلي ها منتظر اومدن شما خانوم خوشكله بودند. اول مامان تاري اومد بعد مامان منظر وزن عمو ها .خاله رها رفته بود دانشگاه .هنوز خيلي زود بود براي بيمارستان رفتن،بابا با عموها رفت تا يه گوسفند براي قربوني بخره.من با بيمارستان تماس گرفتم گفتند كه كم كم راه بيفتم.ساعت يازده از خونه راه افتاديم،وقتي رسيديم گفت خيلي هنوز مونده تا ساعت يك راه برم بعد برگردم.منو بابايي رفتيم داخل يه كوچه قبل از بيمارستان من با كمك بابا سه ساعت مدام قدم زدم بقيه هم داخل بيمارستان منتظر بودند.ساعت دو وارد اتاق زايمان شدم دوست ندارم راجع به اين چهارساعت چيزي بنويسم .ان شا الله زماني كه خودت منتظر اومدن ني نيت بودي شايد برات تعريف كنم.همين اندازه بگم كه فقط عشق ديدن تو به مامان كمك كردوبودن بابا.ساعت پنج وپنجاه دقيقه بعداز ظهر بود كه صورت ناز شمارو براي اولين بار ديدم.همون فرشته اي بودي كه تو تصورم نه ماه مجسم كرده بودم،چه لحظه شيرين وغير قابل توصيفي بود ارزو ميكنم اين لحظه نصيب همه بشه،روزي توهم باشه.لحظه اي كه مادر شدم و تو تو بغل من بودي تمام ساعت هاي قبلش كامل فراموش شد.

خانم نفس جوانمردي در تاريخ٦/١٠/٩٣ ساعت١٧:٥٠دقيقه در بيمارستان شفا زير نظر خانم دكتر جامعي به دنيا اومد.وزن ٣/٧٥٠وقد ٥٢سانتيمتر ودور سر٣٦.